Чӣ тавр доварӣ кунед, ки оё клапанаи шабеҳи бепарвоӣ бояд иваз карда шавад ё нигоҳ дошта шавад?

Ҳамчун унсури муҳими назорати муҳим дар системаи расонидани моеъ, ҳолати кории клавиатураи шапалак ба самаранокии амалиётӣ ва бехатарии тамоми система мустақиман таъсир мерасонад. Новобаста аз он ки дар обтаъминкунӣ, нерӯи барқ, барқ ё дар дорусозӣ, хӯрокворӣ ва дигар соҳаҳо,бабочка бабочкаметавонад пас аз як амалиёти дарозмуддат пиршавӣ ё таназзули иҷро ё таназзул азият мекашад. Агар онҳо бо мурури замон нигоҳ дошта нашудаанд ё иваз карда шаванд, ҷараёни ҷараён ба беҳтарин таъсир мерасонад ва ихроҷ, хомӯш кардан ё ҳатто садамаҳои таҷҳизот ба бадӣ дучор мешаванд. Пас, корбарон бояд чӣ гуна доварӣ кунанд ё иваз кардани қайфҳои рейтингӣ. Ҷанбаҳои зерин сазовори таваҷҷӯҳи махсус доранд.

1. Кушодани нокифоя ва пӯшидани клапан ё моменти ғайримуқаррарӣ

Дарвоқеъи дурусти кор кардани кории корӣ бояд раванди кушод ва пӯшида, эҳсоси маишӣ ва маис мӯътадил дошта бошад. Агар маълум шавад, ки дар истифода аз кор душвор ва нишастааст, ё қобилияти электрикии Мунтамментҳо нишон медиҳанд, ки сохтори дохилӣ фарсуда шудааст, нуфузҳо часпидаанд ё ҳалқаи мӯҳрдор пир мешаванд. Барои қитъаҳои дуввуми дастӣ, агар дастаки корӣ хеле сахт мегардад, ин маънои онро дорад, ки фикри камон метавонад ба таври кофӣ занг зада бошад ё ба таври кофӣ занг зада бошад.

Дар айни замон, мошин бояд қатъ карда шавад ва фавран тафтиш карда шавад, то тасдиқи он, ки он аз деформатсия, ҷамъшавии лой ё нокомии ҷузъҳои дохилӣ бошад ё не. Агар он танҳо як роҳбандии ночиз бошад, онро метавон тавассути тоза, илова кардани равғанҳои молиданӣ ё иваз кардани мӯҳри ивазкунанда ҳал кард; Агар он ба фаъолияти муқаррарии клав таъсир расонад, зарур аст, ки ба ҷои ивазкунии ҷузъҳои калидӣ ё иваз кардани тамоми давлат зарур аст.

2. Иҷозати возеҳ ё беруна

Вазифаи асосии клапанаи шапалак назорат ва бурида аз моеъ, аз ин рӯ нишондиҳандаи мӯҳр муҳим аст. Агар миёнаравӣ аз пайвастшавӣ байни бадани клапан ихроҷ шавад, ё агар дар пӯшиши клапкаи пӯшида моеъ бошад, ин маънои онро дорад, ки иҷрои мӯҳрезӣ коҳиш ёфтааст. Иштироки дохилӣ асосан бо фарсудашавӣ, пиршавӣ ё деформатсияи сатҳи мӯҳркунанда ба вуҷуд омада, дар ҳоле ки ихроҷи берунӣ метавонад бо нокомӣ ё бастани озод бошад.

Барои ванаҳои нармфарҳаҳои мӯҳршуда, ки ҳалқаи мӯҳрдорон ба пиршавӣ дучор меояд ва эҳтимол дорад, ки таҳти ҳаёти дарозмуддати хадамоти дарозмуддат ё шароити дағалона бошад. Барои виҷдонҳои бабитут ба бабочка, санҷед, ки сатҳи мӯҳрдор хароб шуда, аз ҷониби таҳшин вайрон ё баста мешавад. Агар спектор ба амалиёти муқаррарӣ таъсир расонад, ба иваз кардани ҷузъҳои мӯҳрдор ё тамоми ҷамо барои пешгирии фаъолияти ноустувори системаи лӯлайн ё ҳатто садамаҳои бехатарӣ тавсия дода мешавад.

3. Овози ғайримуқаррарӣ ё ларзишҳои клавиатура

Ҳангоми истифода, агарклапанаи шапалакОвози ғайримуқаррарӣ месозад, ҳамоҳанг месозад ё зуд-зуд ворид мекунад ё зуд-зуд, он асосан аз сабаби фарсудашавии дохилӣ, беқувват ё деформатсия кардани сохтори бадан. Хусусан дар системаҳои моеъи баландсуръат ё баландсуръат, ларзишҳо аксар вақт фарсудашавандаро бадтар мекунад ва як давраи зазирро ташкил медиҳад.

Чунин зуҳуроти фаврӣ амалиёти фаврӣ ва санҷиши қисмҳои пайвастшавӣ ва мӯҳр кардани ҷуфтҳои қитъаи шапалакро талаб мекунанд ё афтад. Агар тасдиқ карда шавад, ки сохтори табақи клапан ва дигар қисмҳои вайроншуда, ҷузъҳои дахлдор бояд бо сар гузаронида шаванд, то зарари минбаъда ба клав ва таҷҳизоти марбута иваз карда шаванд.

4. Вақти амалиётӣ аз ҳаёти тарроҳӣ зиёд аст

Гарчанде ки клапанаи шапалак таҷҳизоти баландошёна аст, он инчунин ҳаёти тарроҳии онро дорад. Умуман, санҷиш ва баҳодиҳии ҳамаҷониба бояд пас аз се то панҷсола истифода бурда шавад, алахусус дар ҳарорати баланд, фишори баланд ё муҳити ҷиноии рақамӣ. Агар вақти истифода ба давраи тарроҳӣ бошад ё аз давраи тарроҳӣ зиёд бошад, ҳатто агар сатҳи сатҳи он ба назар мерасад, хатарҳои дохилии пинҳонӣ вуҷуд дорад.

Бо мунтазам ошкор кардани дараҷаи пӯшидани ҳалқаи мӯҳршуда, санҷиши ҳолати пиронсолӣ ва ҳолати кории актуалӣ, онро пешгӯӣ кардан мумкин аст, зеро он ҳоло ҳам барои хизматрасонии давомдор мувофиқ аст. Агар арзёбӣ пайдо шавад, ки мушкилоти сершумор мавҷуд бошад, ё арзиши нигоҳдорӣ ба арзиши ивазкунӣ, маҷмӯа бояд барои эътимоднокии амалиёти дарозмуддати система фаъолона иваз карда шавад.

5. Сабтҳои нигоҳдории зуд-зуд ва мушкилоти такрорӣ

Агар дар муддати кӯтоҳ зуд-зуд кор намекунад, ҳатто агар ҳар як мушкилӣ ба назар мерасад, хидматрасонии пайваста низ маънои онро дорад, ки давлати клавиро ноустувор ба назар мерасад. Ин вазъ дар мавридҳо бо басомади баланди истифода маъмул аст, тағъироти калон дар шароити корӣ ё интихоби номатлуб. Нигоҳдории зуд-зуд на танҳо қувваи корӣ ва хароҷоти моддӣ зиёд мешавад, аммо инчунин метавонад ба устувории раванд таъсир расонад.

Дар айни замон, муҳити истифода, басомад ва нигоҳдории клапкаи шапалак бояд муайян карда шавад, то муайян кунад, ки оё ин як таваҷҷӯҳи интихоб ё мушкилоти босифати худи бадан аст. Агар мушкилот такрор карда шавад ва табобат кардани он, ки онро бо клапанаи нави модели нав, ки барои шароити воқеии ҳалли масъалаи ҳалли масъалаи ҳалли мушкилот бештар мувофиқ аст, иваз кунед.

Хулоса

Калиди доварӣ кардани онклапанаи шапалакНигоҳубин ё ивазкуниро дар назорати ҳаррӯза ва санҷиши доимӣ талаб мекунад. Кушодани нокифоя ва пӯшидани мӯҳлат, рӯшноии ғайримуқаррарӣ, ҳаёти меҳнатии дароз, ҳаёти амалиётӣ ё камбудиҳои зуд-зуд ҳама сигналҳо мебошанд, ки бояд диққат диҳанд. Ҳангоми истифодаи кадрҳо, корхонаҳо бояд системаи оқобати система ва файлҳои сабткунандаро таъсис диҳанд ва санҷишҳо ва арзёбиҳои мунтазам гузаронанд. Ин на танҳо мушкилоти эҳтимолиро сари вақт муайян мекунад, балки дар марҳилаи аввал низ табобати мақсаднокро иҷро намуда, мӯҳлати хизмати дараҷаи шапалакро дароз карда, кори бехатар ва боэътимоди тамоми системаи моеъро таъмин мекунад.

Гарчанде киклапанаи шапалакхурд аст, масъулият сабук нест. Тавассути нигоҳдории илмӣ ва ивазкунии оқилона, он наметавонад хатарҳои истеҳсолиро кам кунад, балки инчунин муҳити устувор ва муассир барои корхона таъсис диҳад.